1. Steve Jobs said: “Innovation distinguishes between a leader and a follower.”
2. Steve Jobs said: “Be a yardstick of quality. Some people aren’t used to an environment where excellence is expected.”
3. Steve Jobs said: “The only way to do great work is to love what you do. If you haven’t found it yet, keep looking. Don’t settle. As with all matters of the heart, you’ll know when you find it.”
4. Steve Jobs said: “You know, we don’t grow most of the food we eat. We wear clothes other people make. We speak a language that other people developed. We use a mathematics that other people evolved… I mean, we’re constantly taking things. It’s a wonderful, ecstatic feeling to create something that puts it back in the pool of human experience and knowledge.”
5. Steve Jobs said: “There’s a phrase in Buddhism, ‘Beginner’s mind.’ It’s wonderful to have a beginner’s mind.”
6. Steve Jobs said: “We think basically you watch television to turn your brain off, and you work on your computer when you want to turn your brain on.”
7. Steve Jobs said: “I’m the only person I know that’s lost a quarter of a billion dollars in one year…. It’s very character-building.”
8. Steve Jobs said: “I would trade all of my technology for an afternoon with Socrates.”
9. Steve Jobs said: “We’re here to put a dent in the universe. Otherwise why else even be here?”
10. Steve Jobs said: “Your time is limited, so don’t waste it living someone else’s life. Don’t be trapped by dogma – which is living with the results of other people’s thinking. Don’t let the noise of other’s opinions drown out your own inner voice. And most important, have the courage to follow your heart and intuition. They somehow already know what you truly want to become. Everything else is secondary.”
28.3.2011 г.
20.2.2011 г.
БРАК ВЕРСУС РАЗВОД
А јас решам да седнам и да напишам пост, значи нешто ме мотивирало и морам да споделам.
У случајов беше еден муабет со мој колега.Некни бевме заедно на семинар и додека чекавме лет за Скопје сто пати ни спомна дека уште малце му е десет годишнина од брак и кај и да е ќе мора да смени жена.
Не затоа што има некоја посебна причина, него чисто да се дешава нешто и да се разбие монотонија у живот.......
И пошто мојот колега е супер човек, знам дека се беше заебанција и обична провокација, ама ме натера да рамислам околу должината на брачните стажеви на новопечените брачни двојки.......
Неспорен факт е дека денес има многу повеќе разводи од порано........е сеа како и зошто.....тоа е веќе друго прашање.
И на нашиве родители сигурно им се стемнувало еден од друг на моменти и нејќеле очи да си видат.....али па не се решавале на толку драстични чекори како развод. Незнам што е тоа у новово време што толку ги одтуѓува луѓето до степен да не сакаат ни да се потрудат да поработат на бракот како заедница.
Уште повеќе што земјава ни е толку сиромашна, што бре и економски си зависен од тој другиот ако сакаш бар основни услови за живот да обезбедиш.
Дали сме станале исфрустрирани и себични до тој степен да нејќеме ни да се потрудиме да најдеме компромис околу секојдневни проблеми??
И да не бидам погрешно сватена......ја сум прва да се разведеш ако има суштински проблем кој едноставно не може да се реши.
Ама па околу секакви глупости да се праи драма ми е сварно несватливо.
Некои работи се решаваат пред брак. Ако глеаш дека не иде, место по сто пати фати-пушти со истата личност, стисни заби и чао-пријатно.
Колку е да е болно у моментот, долгорочно гледано тоа е најлесниот начин да се поштедиш и себеси и другиот и околината......Уствари ако јас се прашувам тоа е и единствениот правилен начин........
У случајов беше еден муабет со мој колега.Некни бевме заедно на семинар и додека чекавме лет за Скопје сто пати ни спомна дека уште малце му е десет годишнина од брак и кај и да е ќе мора да смени жена.
Не затоа што има некоја посебна причина, него чисто да се дешава нешто и да се разбие монотонија у живот.......
И пошто мојот колега е супер човек, знам дека се беше заебанција и обична провокација, ама ме натера да рамислам околу должината на брачните стажеви на новопечените брачни двојки.......
Неспорен факт е дека денес има многу повеќе разводи од порано........е сеа како и зошто.....тоа е веќе друго прашање.
И на нашиве родители сигурно им се стемнувало еден од друг на моменти и нејќеле очи да си видат.....али па не се решавале на толку драстични чекори како развод. Незнам што е тоа у новово време што толку ги одтуѓува луѓето до степен да не сакаат ни да се потрудат да поработат на бракот како заедница.
Уште повеќе што земјава ни е толку сиромашна, што бре и економски си зависен од тој другиот ако сакаш бар основни услови за живот да обезбедиш.
Дали сме станале исфрустрирани и себични до тој степен да нејќеме ни да се потрудиме да најдеме компромис околу секојдневни проблеми??
И да не бидам погрешно сватена......ја сум прва да се разведеш ако има суштински проблем кој едноставно не може да се реши.
Ама па околу секакви глупости да се праи драма ми е сварно несватливо.
Некои работи се решаваат пред брак. Ако глеаш дека не иде, место по сто пати фати-пушти со истата личност, стисни заби и чао-пријатно.
Колку е да е болно у моментот, долгорочно гледано тоа е најлесниот начин да се поштедиш и себеси и другиот и околината......Уствари ако јас се прашувам тоа е и единствениот правилен начин........
8.2.2011 г.
BLUEBIRD
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say, stay in there, I'm not going
to let anybody see
you.
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I pur whiskey on him and inhale
cigarette smoke
and the whores and the bartenders
and the grocery clerks
never know that
he's
in there.
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say,
stay down, do you want to mess
me up?
you want to screw up the
works?
you want to blow my book sales in
Europe?
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too clever, I only let him out
at night sometimes
when everybody's asleep.
I say, I know that you're there,
so don't be
sad.
then I put him back,
but he's singing a little
in there, I haven't quite let him
die
and we sleep together like
that
with our
secret pact
and it's nice enough to
make a man
weep, but I don't
weep, do
you?
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say, stay in there, I'm not going
to let anybody see
you.
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I pur whiskey on him and inhale
cigarette smoke
and the whores and the bartenders
and the grocery clerks
never know that
he's
in there.
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too tough for him,
I say,
stay down, do you want to mess
me up?
you want to screw up the
works?
you want to blow my book sales in
Europe?
there's a bluebird in my heart that
wants to get out
but I'm too clever, I only let him out
at night sometimes
when everybody's asleep.
I say, I know that you're there,
so don't be
sad.
then I put him back,
but he's singing a little
in there, I haven't quite let him
die
and we sleep together like
that
with our
secret pact
and it's nice enough to
make a man
weep, but I don't
weep, do
you?
5.2.2011 г.
SADDEST POEM-ЗАТОА ШТО Е ПРЕКРАСНА И ЗАСЛУЖУВА ДА СЕ НАЈДЕ НА БЛОГ
Listen
Tonight I can write the saddest lines.
Write, for example, ‘The night is shattered
and the blue stars shiver in the distance.’
The night wind revolves in the sky and sings.
Tonight I can write the saddest lines.
I loved her, and sometimes she loved me too.
Through nights like this one I held her in my arms.
I kissed her again and again under the endless sky.
She loved me, sometimes I loved her too.
How could one not have loved her great still eyes.
Tonight I can write the saddest lines.
To think that I do not have her. To feel that I have lost her.
To hear the immense night, still more immense without her.
And the verse falls to the soul like dew to the pasture.
What does it matter that my love could not keep her.
The night is shattered and she is not with me.
This is all. In the distance someone is singing. In the distance.
My soul is not satisfied that it has lost her.
My sight searches for her as though to go to her.
My heart looks for her, and she is not with me.
The same night whitening the same trees.
We, of that time, are no longer the same.
I no longer love her, that’s certain, but how I loved her.
My voice tried to find the wind to touch her hearing.
Another’s. She will be another’s. Like my kisses before.
Her voice. Her bright body. Her infinite eyes.
I no longer love her, that’s certain, but maybe I love her.
Love is short, forgetting is so long.
Because through nights like this one I held her in my arms
my soul is not satisfied that it has lost her.
Though this be the last pain that she makes me suffer
and these the last verses that I write for her.
Tonight I can write the saddest lines.
Write, for example, ‘The night is shattered
and the blue stars shiver in the distance.’
The night wind revolves in the sky and sings.
Tonight I can write the saddest lines.
I loved her, and sometimes she loved me too.
Through nights like this one I held her in my arms.
I kissed her again and again under the endless sky.
She loved me, sometimes I loved her too.
How could one not have loved her great still eyes.
Tonight I can write the saddest lines.
To think that I do not have her. To feel that I have lost her.
To hear the immense night, still more immense without her.
And the verse falls to the soul like dew to the pasture.
What does it matter that my love could not keep her.
The night is shattered and she is not with me.
This is all. In the distance someone is singing. In the distance.
My soul is not satisfied that it has lost her.
My sight searches for her as though to go to her.
My heart looks for her, and she is not with me.
The same night whitening the same trees.
We, of that time, are no longer the same.
I no longer love her, that’s certain, but how I loved her.
My voice tried to find the wind to touch her hearing.
Another’s. She will be another’s. Like my kisses before.
Her voice. Her bright body. Her infinite eyes.
I no longer love her, that’s certain, but maybe I love her.
Love is short, forgetting is so long.
Because through nights like this one I held her in my arms
my soul is not satisfied that it has lost her.
Though this be the last pain that she makes me suffer
and these the last verses that I write for her.
2.2.2011 г.
ЕГО ТРИП
Многу долго време ми требаше да го ставам првиот пост на блог.
Вчера конечно го напраив тоа и искрено мислев дека долго време ќе помине за пак да добијам инспирација и да седнам да пишувам.
Али не бре....на мое изненадување и денес имам тема за која би сакала да кажам збор-два, па чак и три :)
Еден од коментарите на првиот пост беше од другарка ми Марија:
Цитирам:”што ако и ти прави муабет, и очигледно флертува, ама никако да иде таа "extra mile" да ти побара контакт. И сега можеби ќе кажеш дека жената треба да побара број, и јас сум го правела тоа, ама во тој момент некако чудно се менува односот на силите, обично му се креваат акциите и ништо не постигнувам”.
И не дека го знам одговорот на ова прашање :) Али познавам доста луѓе и машки и женски, кои во принцип бараат само предизвик. И оној момент кога ќе го постигнат тоа што го наумиле, губат интерес. Некогаш не мора ни да ја остварат целта, доволно е само да насетат дека “they can, if they want” и веднаш се повлекуваат :)
Имам другар, што баш важи за скопски фраер (иако мене ми се повраќа од такво класифицирање на луѓето у нашиот град), али го потенцирам за да добиете подобра слика на тоа што сакам да го кажам.
И мојот другар у секое време има по неколку девојки, на stand by.
Една од тие девојки, беше за нијанса попаметна од другите и откако виде дека му е само златна резерва си фати дечко.
Мојот другар кој до тогаш и се јавуваше еднаш неделно и ја глеаше еднаш на две недели, откако слушна дека фатила дечко-напраи све, ама баш све за да ја врати назад.
Пошто не му успеа, се убеди дека е смртно заљубен у неа и ни почна тортура на сите нас у негова близина како ја изгубил љубовта на својот живот.....процес што сеуште трае, мада thank God со намален интензитет у последно време :)
Моето прашање у сето ова е: кај е бе тука љубовта?? Кај се емоциите?? Кај е почитувањето ……..and so on, and so on……
Уствари да се корегирам.....не дека нема љубов, не дека нема емоции...ги има....ама кон самиот себе, не кон другата личност :)
Во ситуации како погоре опишаните it is all about man’s ego !!!!
Како бе сеа он да прифати дека до вчера си трчала по него а од денес више не ти е битен :) Имаш ли ти памет девојко што праиш??
Па треба ли некој да му ја храни самодовербата и да му го пумпа егото :)
ахххххххх
И така напуштен од сите, неразбран и сирот, уморен од све и без воља за ништо ќе си се врати дома.....зошто тамо е спасот :)
Тамо му е единствениот верен сојузник, рамо за плачење у добро и зло,
потпора на која секогаш може да смета и личноста што му се притресува и не го остава да созрее и да стане возрасен и зрел човек: МАМИЧКА :)
Вчера конечно го напраив тоа и искрено мислев дека долго време ќе помине за пак да добијам инспирација и да седнам да пишувам.
Али не бре....на мое изненадување и денес имам тема за која би сакала да кажам збор-два, па чак и три :)
Еден од коментарите на првиот пост беше од другарка ми Марија:
Цитирам:”што ако и ти прави муабет, и очигледно флертува, ама никако да иде таа "extra mile" да ти побара контакт. И сега можеби ќе кажеш дека жената треба да побара број, и јас сум го правела тоа, ама во тој момент некако чудно се менува односот на силите, обично му се креваат акциите и ништо не постигнувам”.
И не дека го знам одговорот на ова прашање :) Али познавам доста луѓе и машки и женски, кои во принцип бараат само предизвик. И оној момент кога ќе го постигнат тоа што го наумиле, губат интерес. Некогаш не мора ни да ја остварат целта, доволно е само да насетат дека “they can, if they want” и веднаш се повлекуваат :)
Имам другар, што баш важи за скопски фраер (иако мене ми се повраќа од такво класифицирање на луѓето у нашиот град), али го потенцирам за да добиете подобра слика на тоа што сакам да го кажам.
И мојот другар у секое време има по неколку девојки, на stand by.
Една од тие девојки, беше за нијанса попаметна од другите и откако виде дека му е само златна резерва си фати дечко.
Мојот другар кој до тогаш и се јавуваше еднаш неделно и ја глеаше еднаш на две недели, откако слушна дека фатила дечко-напраи све, ама баш све за да ја врати назад.
Пошто не му успеа, се убеди дека е смртно заљубен у неа и ни почна тортура на сите нас у негова близина како ја изгубил љубовта на својот живот.....процес што сеуште трае, мада thank God со намален интензитет у последно време :)
Моето прашање у сето ова е: кај е бе тука љубовта?? Кај се емоциите?? Кај е почитувањето ……..and so on, and so on……
Уствари да се корегирам.....не дека нема љубов, не дека нема емоции...ги има....ама кон самиот себе, не кон другата личност :)
Во ситуации како погоре опишаните it is all about man’s ego !!!!
Како бе сеа он да прифати дека до вчера си трчала по него а од денес више не ти е битен :) Имаш ли ти памет девојко што праиш??
Па треба ли некој да му ја храни самодовербата и да му го пумпа егото :)
ахххххххх
И така напуштен од сите, неразбран и сирот, уморен од све и без воља за ништо ќе си се врати дома.....зошто тамо е спасот :)
Тамо му е единствениот верен сојузник, рамо за плачење у добро и зло,
потпора на која секогаш може да смета и личноста што му се притресува и не го остава да созрее и да стане возрасен и зрел човек: МАМИЧКА :)
Претплати се на:
Објави (Atom)